(me: how) pisze: A może chcesz jeszcze pogrubić i podświetlić? Wyślij SMSa do McKuza o treści: KOCHAM CIĘ.
A: Frustracja to zespół przykrych emocji związanych z niemożnością realizacji potrzeby lub osiągnięciu określonego celu. Czasem frustrację definiuje się jako każdą sytuację, która wywołuje nieprzyjemne reakcje: ból, gniew, złość, nudę, irytację, lęk i inne formy dyskomfortu. W innych wypadkach jako reakcję na przeszkodę w osiąganiu celu, do którego się dąży. Na przykład będę silnie sfrustrowany jeśli drzwi autobusu, do którego biegnę, zamkną mi się tuż przed nosem.
W psychoanalizie traktuje się frustrację (czyli niemożność zaspokojenia popędów i potrzeb) jako czynnik rozwojowy, który przyczynia się do dojrzewania osobowości. Jeśli dziecko nie przeżywa frustracji, następuje fiksacja rozwojowa, podobnie jest wtedy, gdy frustracji jest zbyt wiele.
Psychologowie społeczni są zdania, że siła frustracji zależy od kilku czynników:
Zaskoczenie. Gdy frustracja jest niespodziewana, jest silniejsza. Frustrację, której się spodziewamy, jest łatwiej znieść. W związku z tym niektóre osoby tworzą odpowiednie nastawienie (zobacz: obronny pesymizm), którego zadaniem jest obrona przed niespodziewaną frustracją. Po prostu spodziewają się porażek zamiast sukcesów - "i tak mi się nie uda". W ten sposób chronią się przed ewentualnymi frustracjami. Niestety taka postawa jest także demotywująca i zwiększa szanse porażki. Skrajną formą obrony jest samoutrudnianie.
Oczekiwania co do celu. Jeśli są wysokie, przeżywamy silniejszą frustrację, gdy cel jest nieosiągalny. Podobnie, czasem próbujemy poradzić sobie z ewentualną porażką poprzez obniżanie oczekiwań - "nie zależy mi". Z tego powodu ludzie czasem nie przygotowują się do naprawdę ważnych dla siebie momentów - na przykład idą na rozmowę kwalifikacyjną nieprzygotowani na pytanie: "Ile chcesz zarabiać?"
Frustracja niezrozumiała. jest silniejsza niż taka, którą rozumiemy i wiemy dlaczego miała miejsce. Na przykład, jeśli rodzic tłumaczy dziecku pewne zakazy, mniej frustruje, natomiast jeśli są one opatrzone komentarzem "nie bo nie", wtedy dziecko będzie bardziej sfrustrowane. Rozumienie powinno się jednak pojawiać przed pojawieniem się frustracji. Rozumienie po fakcie jest mniej uspokajające.
Poprzednie frustracje. Frustracje nakładają się. Poprzednie frustracje mogą powodować, że bieżąca wydaje się nam bardzo silna. Człowiek nie spostrzega jednak subiektywnie ciągu nakładających się frustracji, zwykle ma wrażenie, że ostatnie wydarzenie jest najsilniej frustrujące. (Zobacz też: teoria transferu pobudzenia)
Bliskość celu. Im bliżej był cel, którego nie udaje się nam osiągnąć, tym większa frustracja.
Deprywacja jest to zjawisko podobnego braku zaspokojenia lub niemożności osiągnięcia celu, jednak we frustracji jesteśmy przekonani, że pożądany cel jest możliwy do osiągnięcia. W deprywacji cel ten jest subiektywnie niemożliwy do osiągnięcia. Dlatego na przykład te dzieci, którym odmawia się komputera, ale które wiedzą, że rodzice nie mogą go kupić, przeżywają deprywację, te zaś które sądzą, że rodzice mogliby go kupić (np. dlatego, ze kiedyś obiecywali), przeżywają frustrację.
Frustracja prowadzi do kilku konsekwencji:
próby pokonania przeszkody,
jeśli się one nie powiodą pojawia się:
agresja (zobacz teoria frustracji - agresji)
regresja
apatia
B: Malkontent człowiek niezadowolony ze wszystkiego, we wszystkim doszukujący się wad, niedostatków, ujemnych stron.
C: Zaburzenia emocjonalne
Zdrowie lub brak zdrowia emocjonalnego osobnika w wieku dojrzałym zależą od wzajemnego oddziaływania jego struktury osobowości i jego środowiska interpersonalnego oraz zmiennych okoliczności jego życia. Niektórzy osobnicy wynoszą z dzieciństwa i wieku młodzieńczego tak chwiejną strukturę osobowości, że zwykłe trudności dorosłego życia wywołują ciężkie zaburzenia emocjonalne. Inni wynoszą z okresu rozwojowego stosunkowo stałą osobowość i miewają zaburzenia emocjonalne tylko wówczas, gdy są narażeni na ciężki długotrwały stres emocjonalny.
Dojrzałość emocjonalna bywa określana na podstawie rozszerzania się kręgów aktywności interpersonalnej w ciągu lat rozwojowych i dorosłego życia osobnika. Pierwszy krąg - matka i dziecko. W drugiej połowie pierwszego roku -rozszerza się o ojca, rodzeństwo. W następnych latach - krewni, dzieci z sąsiedztwa. Wyraźnie rośnie w wieku szkolnym, a podczas okresu pokwitania i młodości jego stosunki z osobami płci przeciwnej nabierają nowego znaczenia i natężenia. We wczesnym wieku dojrzałym, krąg ten obejmuje osoby w miejscu pracy, a następnie założoną przez siebie rodzinę.
Dojrzałość emocjonalna osobnika jest upośledzona, jeśli zatrzyma się w jakimkolwiek punkcie tych rozszerzających się kręgów aktywności interpersonalnej. Zatem dojrzałość emocjonalną można określać na podstawie jego zdolności do nawiązywania zadowalających związków w coraz szerszych kręgach życia interpersonalnego.
Osobnik dojrzały emocjonalny może się zadowalająco przystosować w małżeństwie, jest też zdolny do uczucia miłości do małżonka i do dzieci. W razie konieczności potrafi być wobec ludzi stanowczy, ale nie wykorzystuje ich, ani też nie jest niepotrzebnie agresywny. Potrafi zdobyć samowystarczalność ekonomiczną i stosunkowo dobrze przystosowuje się do pracy. Może niekiedy wpaść w gniew, nie czując z tego powodu ani winy ani lęku, jednakże nie jest stale drażliwy i zgryźliwy. Potrafi się trzymać zakazów i ograniczeń narzucanych przez obyczaj społeczny. Osoba dojrzała emocjonalnie miewa od czasu do czasu konflikty z innymi ludźmi i podlega krótkim niewielkim zaburzeniom emocjonalnym, lecz posiada osobowość zdolna do przezwyciężenia tych trudności i podejmowania rozsądnych decyzji w sytuacjach trudnych.
Na pięć najważniejszych dziedzin przystosowania emocjonalnego we wczesnym wieku dojrzałym składają się:
1. spotkania i zaloty
2. małżeństwo
3. aktywność płciowa
4. wychowanie dzieci
5. czynności zawodowe i stosunki z ludźmi w grupach społecznych
Wyślij SMS:
A,B lub C
Do wygrania terapia antystresowa lub wyjazd integracyjny z prof. Lwem Starowiczem
|
zeby było widac bo wyzej pojawiło sie 5 ogłoszen typu "sprzedam kołpak do W123" Calych aut jest mniej i spokojnie by sie ogłaszały w innym dziale i było by to wygodniejsze duzo bardziej..Co wy na to? da sie ?
![[oczko]](./images/smilies/oczko.gif)
![[usmiech]](./images/smilies/usmiech.gif)
![[zlosnik]](./images/smilies/zlosnik.gif)
" , " ![[zlosnikz]](./images/smilies/icon_biggrin.gif){kind=icon}
" a potem i tak zrobi swoje. Poza tym nie wiem czy to, że ktoś spoza forum wrzuca 59 rzeczy w jednym poście jest tak strasznie szkodliwe...
.